Konstrukcja i stylistyka
Wizualnie słuchawki przeszły solidny lifting – unowocześniono je i dopracowano. Nie ma już surowości towarzyszącej starszym produktom, W10 są niezwykle solidne i precyzyjnie wykonane, a do tego bardzo zgrabne. Kopułki zostały zdecydowanie zmniejszone i odchudzone – to wciąż konstrukcja OTE, ale tym razem w górnej części znajdują się okrągłe i ruchome gniazda przewodów. Zmianie uległa też sama tulejka – w dalszym ciągu T-100, ale gładsza i masywniejsza. Na obudowie słuchawek znajduje się dodatkowa pokrywa, co do której miałem wątpliwości, zastanawiając się czy nie będzie luzów. Na szczęście jest ona przykręcona w tylnej części za pomocą imbusowej śrubki.
Dwa przewody słuchawkowe prezentują się również bardzo dobrze, a fani amerykańskiej marki również mieli co do nich wątpliwości. Przewód gładki z pilotem przypomina ten z modelu Adventure Alpha, ma jednak gumowaną izolację oraz nieco lżejszy i mniejszy trzyprzyciskowy pilot. Wtyki słuchawek posiadają zaś kropkowe oznaczenia, splitter jest mały i pękaty, a wtyk 3,5 mm kątowy, zgrabny i efektownie wyprofilowany.
Przewód Epic to nadal solidna plecionka. Fani nieprzychylnie patrzyli na zmiany, ale, tak jak w serii UM PRO, tutaj zmiany są również na plus – kabel jest mniej toporny, ma zgrabniejsze wtyki i splitter, a sprawuje się tak samo dobrze.
Ergonomia
Zawsze mam loterię z tipsami Westone’a – tym razem przypasowały mi pomarańczowe. Nakładek jest sporo, ale im większe tym dłuższe, co bywa problematyczne. Nie zabrakło też oczywiście pianek, które nie są jednak neutralne akustycznie. Izolacja jest bardzo dobra, słuchawki świetnie leżą w uchu i nie irytują. Kabel Epic świetnie się zwija i bardzo dobrze leży na uszach i ciele – jest lekki i bezproblemowy. Dużym plusem są wymienne kable i ten do obsługi smartfonów. Bardzo cenię sobie także futerał, jest zgrabny i solidny – właściwie można być w pełni spokojnym o słuchawki.
