Recenzja FiiO E07K Andes

Budowa i ergonomia

Obudowa E07K jest wzorowana na tej z E17 – ma takie same wymiary i również, w dużej części, została wykonana ze szczotkowanego aluminium. Front urządzenia ma jednak w 90% szklaną pokrywę, poniżej umieszczono diodę sygnalizującą pracę urządzenia bądź ładowanie, zaś w górnej części malutki ekranik OLED (taki sam jak w FiiO E17 albo odtwarzaczu Sansa Clip+ ; turkusowo-żółty kolor wyświetlania). Szkło powoduje efekt lustra – zniekształca obraz, więc raczej nie przyda się w celach narcystyczno-pielęgnacyjnych. Odbija natomiast wszystko, co się da, dodatkowo eksponując wszelkie odciski palców. Szkło wystaje nieznacznie nad metalową część spodnią, w dolnej części ma dosyć szorstkie, niezaokrąglone kanty. Zastrzeżeń nie budzi reszta konstrukcji – przykręcane na śruby plecy urządzenia są w pełni metalowe, podobnie jak jego boki. Na lewej ściance od dołu urządzenia znajdują się cztery przyciski:

• włączania/wyłączania/cofania,
• przycisk menu/otwierania funkcji,
• zmniejszania głośności/nawigacji w dół,
• zwiększania głośności/nawigacji w górę.

Pokrywy przycisków wydają się być metalowe i są rozmieszczone wygodnie. Jedynie przycisk włączania bywa irytujący: jest dosyć czuły, przez co bardzo często włączam urządzenie przypadkowo, podnosząc je z biurka lub wypinając z FiiO E09K Qogir. Na górnej ściance umieszczono dwa gniazda słuchawkowe – bez różnic w mocy i impedancji (spodobają się parom, albo pozwolą na bezpośrednie porównanie słuchawek o podobnej skuteczności i impedancji), oraz otwór umożliwiający zresetowanie urządzenia za pomocą szpilki. Lewa strona to miejsce na suwak blokujący urządzenie (hold) oraz w dolnej części obudowany suwak „lo bypass”, który przyda się w przypadku korzystania z FiiO E09K – pozwala on na ustawienie pomijania wbudowanego w urządzenie wzmacniacza (bez EQ i regulacji głośności), tak by wzmocnieniem zajął się tylko FiiO E09k (lub E9) albo na ich jednoczesne używanie (wtedy działa regulacja głośności obu urządzeń oraz wbudowana w E07k korekcja barwy dźwięku). Na spodzie urządzenia znajduje się gniazdo mini-USB, gniazdo rozszerzeń (do współpracy z FiiO E9, E09k, L7) oraz wejście liniowe mini-jack.




Andes wykonany jest bardzo solidnie i robi większe wrażenie niż E17. Jedynie przy gwałtownych ruchach da się usłyszeć delikatne stukanie w środku obudowy – być może to luzy wewnętrznych części przycisków, ale równie prawdopodobne, że to wina testowanego egzemplarza.

Urządzenie leży w dłoni pewnie, wydaje się cięższe niż E17 (choć producent twierdzi inaczej), ale równie masywne. Zlokalizowanie, wzorem E7, przycisków po bokach jest znacznie lepszym i wygodniejszym rozwiązaniem niż te na froncie znane z E17. Dzięki temu nawigacja jest szybsza i nie sprawia problemów w przypadku, gdy urządzenie jest złączone z odtwarzaczem i leży na biurku – nie trzeba już urządzeń podnosić i szukać przycisków. Oprócz tego w E07K nie ma przycisku przełączania źródła dźwięku (input) – dzieje się to automatycznie po podłączeniu gniazda, co z jednej strony jest zaletą, a z drugiej wadą.

REKLAMA

REKLAMA