Recenzja Projekt Nostromo Valentine

Specyfikacja

• główny układ wzmacniacza: TPA6120
• obsługa słuchawek: 8 – 600 Ohm
• pasmo przenoszenia: 8 Hz – 100 kHz
• maksymalny prąd wyjściowy: 750 mAh
• moc wyjściowa: 1 W (16 Ohm), 80 mW (600 Ohm)
• zniekształcenia: <0,0003 %
• dynamika: 127 dB
• stosunek sygnału do szumu: 100 dB
• przesłuchy międzykanałowe: 98 dB
• impedancja wejściowa: 46000 Ohm

Na stronie producenta dostępny jest szczegółowy i ciekawy opis genezy wzmacniacza Valentine i jego konstrukcji. TPA6120 to układ znany z bardzo dobrych osiągów, ale podobno także trudnej aplikacji – może zabrzmieć ostro i sztucznie, podczas gdy Markowi z Nostromo zależało na brzmieniu równym, nasyconym i angażującym, z analogowym charakterem. Znam TPA6120 ze stacjonarnego wzmacniacza FiiO E09K Qogir oraz DAC/AMP Asus Xonar Essence STU i Valentine rzeczywiście gra inaczej.

REKLAMA

Brzmienie

Platforma testowa:

• Słuchawki: Audeze LCD-2, HiFiMAN HE-400, AKG Q701, K550, K545, Takstar TS-671, Brainwavz HM5, Etymotic ER-4P, Westone W20, HiFiMAN RE-400
• Źródła: ODAC, iBasso DX50, Audiolab M-DAC, MyTek Stereo192-DSD DAC
• Wzmacniacze: O2, Micromega MyZic, Vorzüge VorzAMP duo, JDSLabs C5, Tube AMP BL-2, Bravo Audio Ocean, Leckerton UHA760
• Interkonekty: Forza AudioWorks Copper Series

Valentine od początku bardzo mi się spodobał. Zaskoczył mnie, chociaż spodziewałem się już po obcowaniu z uNostromo spodziewałem się dobrej jakości. Wciągnął mnie w muzykę na długie godziny, bez względu na podłączone słuchawki, źródło czy gatunki. To wzmacniacz, który pozwala zapomnieć o sprzęcie i skupić się na muzyce. Brzmienie jest nasycone i angażujące, przejrzyste i szczegółowe, bez chłodu i surowości. Jest gładko, miękko oraz dynamicznie. Muzyka brzmi naturalnie, a słuchawki bardziej surowe w brzmieniu zyskują na muzykalności, co nie ujmuje im jednak szczegółowości. Valentine ma swój charakterek, ale w barwie jest prawie neutralny, a jedynie lekko ocieplony – stąd efekt nasycenia i pewnej analogowości.

Opisywany produkt Nostromo przekazuje soczyste niskie tony, które są bardzo dobrze kontrolowane, mają odpowiednią masę oraz dociążają przekaz. Są miękkie, ale zwarte, nie rozmywają się, nie gubią, ani nie są przytkane. Nawet AKG Q701 i Etymotiki ER-4S zabrzmiały w basie bardziej muzykalnie i angażująco, a wciąż precyzyjnie i szczegółowo. Co prawda nie tak szkicowo i punktowo jak zazwyczaj, a miękko i swobodnie z przyjemną głębią, nasyceniem oraz lekkim uwypukleniem.

Średnica jest gładka, pozbawiona surowości, ale też nie sterylna. To bardzo angażujący i niejako „płynny” przekaz. Jest czysto i równo, delikatnie, bez przesadnej ziarnistości i brudu. Prezentacja tonów średnich jest „słodka”, również nasycona i wciągająca. Inne wzmacniacze: O2, Vorzamp duo, Myzic) wypadają przy Walentynce surowo. Nie ujęło to jednak czaru słuchawkom planarnym – zarówno Audeze jak i HiFiMAN-y zabrzmiały z charakterystyczną dla siebie naturalnością i wyrazistością średnicy.

Soprany są zaakcentowane i bliskie, ale nie kłują. Wiele słuchawek brzmi na Valentine bardziej przejrzyście niż zazwyczaj, choć modele jasne i precyzyjne nie stają się ostre. Etymotiki ER-4S zabrzmiały równo i czytelnie, bez cyfrowości i sykliwości sopranów, a Audeze LCD-2 wyrównały się i lekko wygładziły, za to HE-400 zagrały czyściej, mniej surowo z większym nasyceniem basu i gładkością sopranów. Taka konfiguracja sprawdza się w wielu różnych gatunkach – wzmacniacz daje spore pole do popisu źródłom i słuchawkom.

Scena jest konstruowana charakterystycznie – brzmienie jest bezpośrednie i bliskie, głębia sceny zaznaczona, a jej wysokość nieograniczana. Większość słuchawek gra też z pewnym przenikaniem kanałów – oba tworzą wspólną scenę, a słuchawki nie rozrywają jej kontrastowo na dwie połówki. W efekcie scena wydaje się mniejsza, a stereofonia nie tak kontrastowa. Nie ma jednak efektu ciasnoty i osaczenia, lecz bardziej bezpośredniej ekspozycji instrumentów. Słychać to na słuchawkach, które, by zabrzmieć przestrzennie, wymagają specyficznego toru np. Audeze LCD-2 lub Etymotic ER-4S lub na słuchawkach o otwartej przestrzeni jak AKG Q701, gdzie scena jednak uległa zmniejszeniu, chociaż dystans wobec słuchacza był również mniejszy.

Brzmienie we wszystkich konfiguracjach jest jednak dobrze napowietrzone i odseparowane. Valentine nie ujmuje rozdzielczości DAC-om oraz dobrze łączy szczegółowość z muzykalnością, przy czym ten drugi element jest nieco silniejszy.

Najlepsze rezultaty, ze względu na rozdzielczość i precyzję tonów niskich i wysokich, dało połączenie z drogimi DAC-ami – Audiolab M-DAC i MyTek Stereo192-DSD. Valentine’a w połączeniu z ODAC-iem słuchało się również dobrze, ale brzmienie było najbardziej obfite w skrajnych pasmach oraz lekko napompowane. Z iBasso DX50 efekt był lepszy, bardziej precyzyjny i naturalny. Walentynkę najlepiej łączyć z precyzyjnymi, neutralnymi przetwornikami, bez rozdmuchanych sopranów i basu. Nie jest to jednak wyjątkowo wymagający wzmacniacz – podobał mi się w wielu konfiguracjach, chociaż wiele zależy od źródła.

Projekt Nostromo Valentine vs Objective 2

Muszę przyznać, że gdy wracałem z Valentine na O2 muzyka przestawała mnie tak angażować, podczas gdy ten pierwszy wciągał mnie za każdym razem. O2 był trochę ostrzejszy, lekko jaśniejszy, bardziej surowy i szorstki w przekazie, a produkt Nostromo bardziej nasycony, gładszy i łagodniejszy – trochę obfitszy w niskich tonach. O2 brzmiał trochę szerzej z większą głębią zaś Valentine pozostawał nieco bliższy, bez oddalenia dalszych planów. W skrócie: O2 jest surowy, równy i twardszy, a Valentine nasycony, bardziej miękki i muzykalny. Nie są to jednak tak potężne różnice, jak mogłoby się wydawać, chociaż Valentine to bezpieczniejszy i bardziej uniwersalny wybór – brzmi naturalnie i relaksująco, a przy tym szczegółowo.

Podsumowanie

Projekt Nostromo Valentine to bardzo dobry wzmacniacz i świetny wybór w tej cenie. Zaserwowaną w FiiO E09K kość TPA6120 pamiętam jako brzmienie surowe i wyjątkowo zdyscyplinowane, zdecydowanie nudniejsze i chłodniejsze niż w wykonaniu Walentynki. Zbudowany na podobnych podzespołach Asus Xonar Essence STU był za to twardszy i bardziej sztywny w przekazie.


Jestem przekonany, że wielu konstruktorów wyceniłoby tę konstrukcję drożej, a tymczasem Nostromo Valentine to sprzęt całkiem uniwersalny, oferujący rozrywkę i relaks z klasą. Nie jest to urządzenie dla osób poszukujących laboratoryjnego i surowego brzmienia, dyscypliny czy studyjnej precyzji – Valentine to muzykalność i nasycenie, dynamiczny i angażujący przekaz. Oczekiwałbym jedynie trochę większej sceny dźwiękowej, może delikatnie większego dystansu, ale to już czepianie się, bo w tej cenie trudno uznać to za wadę – zasłużona rekomendacja.

dla Projekt Nostromo Valentine

REKLAMA